Tην τελευταία δεκαετία, και συγκεκριμένα από το 2010, ο πληθυσμός της Ελλάδας έχει μπει σε τροχιά πληθυσμιακής συρρίκνωσης, ως αποτέλεσμα του αρνητικού φυσικού ισοζυγίου. Η μείωση του πληθυσμού είναι αναπόφευκτη. Χωρίς να παραβλέπεται η ανάγκη ουσιαστικής πολιτικής ενίσχυσης των γεννήσεων, πρέπει να γίνει ξεκάθαρο πως η λύση για μια βιώσιμη δημογραφική πολιτική δεν περνά από τις γεννήσεις. Ιδιαίτερα κρίσιμη για τη δημογραφική βιωσιμότητα της χώρας είναι η διαχείριση της συνεπακόλουθης μείωσης του εργατικού δυναμικού, ώστε να αποφευχθούν οι δυσάρεστες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειές της.
Η πρόκληση που αντιπροσωπεύει η γήρανση του πληθυσμού μπορεί να μετατραπεί σε ευκαιρία για μια ζωή με μεγαλύτερη διάρκεια και ευημερία. Αλλά, για να μετατραπεί αυτή η πρόκληση σε ευκαιρία απαιτείται μια συνολική αλλαγή στον τρόπο σκέψης και δράσης της υφιστάμενης κοινωνίας καθώς και των διαδοχικών γενεών.
Για την Ελλάδα, ο ΣΤΟΧΟΣ είναι η δημιουργία ενός βιώσιμου μέλλοντος για τις Νέες Γενιές, μέσω της υλοποίησης ενός πολυεπίπεδου και πολυπαραγοντικού προγράμματος αλλαγών, που θα συγκροτούν μία «αλλαγή υποδείγματος» στην οργάνωση και λειτουργία της οικονομίας και της κοινωνίας της χώρας.
Ο χρονικός ορίζοντας των παρεμβάσεων είναι μέχρι το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας. Εάν δεν ξεκινήσουμε την «αλλαγή υποδείγματος» σύντομα, δεν θα αργήσουμε να ανακαλύψουμε ότι ξεκινήσαμε υπερβολικά αργά.
