ΒΡΑΒΕΙΟ KIRKUS 2022 στην κατηγορία Fiction

Ένα μυθιστόρημα για το χρήμα και την εξουσία, την εμπιστοσύνη, την οικειότητα, αλλά και την ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας.

Παρά τη βουή και τον αναβρασμό της δεκαετίας του 1920, στη Νέα Υόρκη όλοι ξέρουν τον Μπέντζαμιν και την Έλεν Ρασκ. Εκείνος είναι ένας θρυλικός μεγιστάνας της Γουόλ Στριτ. Εκείνη η κόρη εκκεντρικών αριστοκρατών. Μαζί έφτασαν στην κορυφή ενός κόσμου που ο πλούτος μοιάζει ατέλειωτος, τη στιγμή που η δεκαετία της υπερβολής και της κερδοσκοπίας φτάνει στο τέλος της. Τι έπρεπε όμως να θυσιάσουν για να αποκτήσουν αυτή την τεράστια περιουσία; Αυτό είναι το κεντρικό θέμα ενός επιτυχημένου μυθιστορήματος του 1937 που φαίνεται πως έχει διαβάσει όλη η Νέα Υόρκη. Υπάρχουν ωστόσο και άλλες εκδοχές αυτής της ιστορίας προνομίων και εξαπάτησης.

Ο Hernan Diaz με μαεστρία καταφέρνει να ενώσει τις διαφορετικές αφηγήσεις, να τις κάνει να συνομιλούν μεταξύ τους και να κορυφώνονται, μέσω της οπτικής μιας γυναίκας που είναι αποφασισμένη να ξεχωρίσει την πραγματικότητα από τη φαντασία. Το αποτέλεσμα είναι ένα μυθιστόρημα που καλύπτει πάνω από έναν αιώνα και που κάθε νέα ανακάλυψη το καθιστά ολοένα και πιο συναρπαστικό.

Η Παρακαταθήκη είναι ταυτόχρονα μια καθηλωτική ιστορία και ένα δεξιοτεχνικό λογοτεχνικό παζλ, που εμπλέκει τον αναγνώστη στην αναζήτηση της αλήθειας, ενώ παράλληλα θίγει τις απογοητεύσεις που συχνά φωλιάζουν στην καρδιά των προσωπικών σχέσεων, τη δύναμη του κεφαλαίου να στρεβλώνει τα πάντα και την ευκολία με την οποία η εξουσία μπορεί να χειραγωγήσει τις καταστάσεις.

ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
Ο Hernan Diaz κατανοεί, και μάλιστα βαθιά, πόσο παράξενο πράγμα είναι το χρήμα, ως μια παντοδύναμη και φανταστική ουσία που ελέγχει τις ζωές μας. Η Παρακαταθήκη λάμπει από θαυμασμό, γνώσεις και μυστήριο. Η πλοκή των ιστοριών του είναι τόσο μελετημένη και υπερβατική όσο η γεωμετρία του Art Deco, ενώ μέσα σε αυτή την αρχιτεκτονική υπάρχουν άνθρωποι που μοιάζουν τρομακτικά αληθινοί. Αυτό το μυθιστόρημα είναι ταυτόχρονα πολύ κλασικό και πολύ πρωτότυπο: Ο Balzac θα ήταν περήφανος, το ίδιο όμως και ο Borges.
Rachel Kuchner, συγγραφέας

Η μόνη βεβαιότητα εδώ είναι η ευφυΐα του Diaz και η αξία του ανταποδοτικού βιβλίου του... Πόσο μεγαλοπρεπώς χορογραφημένο κάθε κεφάλαιο... Το εναρκτήριο τμήμα του βιβλίου θα ήταν από μόνο του αρκετά εντυπωσιακό για να αποσπάσει επαίνους... Ένα κομψό, ακαταμάχητο παζλ... Μέχρι το τέλος, η μόνη φωνή στην οποία είχα εμπιστοσύνη ανήκε στον Diaz.
Washington Post

Περίπλοκο, πονηρό και σταθερά εκπληκτικό... Μεγάλο μέρος της ευχαρίστησης του μυθιστορήματος προέρχεται από το πόσο απρόβλεπτο είναι, από τις εκπλήξεις που προσφέρει βήμα βήμα... Προσθέστε τον Henry James στη Wharton, μαζί με τον Thomas Mann επίσης... Απολαυστικό και πανέξυπνο μυθιστόρημα.
New York Times Book Review

Ένα ολόλαμπρο μυθιστόρημα... Πανέξυπνο – ήμερο αλλά αγκαθωτό, ένα διαφορετικό θηρίο ξεπηδά από κάθε γωνία... Το στήσιμο είναι τόσο έξυπνο και η γραφή τόσο άψογη. Μιμείται τις αφηγηματικές συμβάσεις τόσο αριστοτεχνικά, ώστε ο Diaz μπορεί να περάσει λαθραία μια ολόκληρη ιστορία χωρίς να τραβήξει την προσοχή...
Los Angeles Times

Πνευματώδες και αριστοτεχνικό δεύτερο μυθιστόρημα... Ένα πολύπλευρο έπος για την τάξη, τον πλούτο και τη μυθοποίηση που θα πρέπει να έχει απήχηση στους σημερινούς αναγνώστες που αμφισβητούν τον καπιταλισμό.
Philadelphia Inquirer

Θεμελιωμένο στην ιστορία και φιλόδοξο ως προς τη δομή, τα καταφέρνει σε όλα τα μέτωπα. Για άλλη μια φορά, ο Diaz αξιοποιεί στο έπακρο τα τρομερά του χαρίσματα.
Publishers Weekly

Το μυθιστόρημα του Diaz είναι ένα κατόρθωμα λογοτεχνικής παιγνιώδους τέχνης [που] συνυφαίνει έξοχα τις πολλαπλές προοπτικές του για να δημιουργήσει μια συμφωνία συναισθηματικών επιδράσεων.
Kirkus