«Η Ελίζα, ένα εύθραυστο φαινομενικά, αλλά δυναμικό κορίτσι, διατηρεί με νύχια και με δόντια ένα ταβερνείο σε εγγλέζικο λιμάνι (πριν από 200 ή 300 χρόνια), περιμένοντας να επιστρέψει ο καλός της που έχει μπαρκάρει. Αλλά εγκαταλείπει το ταβερνείο και ναυλώνει ένα καράβι μαζί με τρεις φίλους κι έναν παπαγάλο, όταν μαθαίνει –και δεν το πιστεύει– ότι ο καλός της πέθανε σε κάποιο εξωτικό λιμάνι.

Παραμύθι, γέλιο, περιπέτεια, τρυφερότητα, συγκίνηση – απ’ όλα έχει η Ελίζα της Ξένιας Καλογεροπούλου. Και πάνω απ’ όλα, καλό γούστο». Βασίλης Αγγελικόπουλος, Το Βήμα
«Η Ελίζα δεν είναι μόνο ένα έργο για παιδιά, είναι ένα από τα σημαντικότερα κείμενα του νεοελληνικού θεάτρου και ως γραφή και ως θεματική και ως φιλοσοφική σύλληψη. Τα σημαντικά έργα είναι σαφή στους στόχους τους, αδρά στη δομή τους και αυτονόητα. Η Ελίζα της Καλογεροπούλου μάς κάνει καλύτερους, αθωότερους, απλούστερους και γι’ αυτό ειλικρινέστερους με τον εαυτό μας. Είναι ένα κείμενο ουσιαστικής παιδείας». Κώστας Γεωργουσόπουλος, ΤΑ ΝΕΑ